Kuropatwa

Liczebność kuropatw w Polsce zmniejszała się w ostatnich dekadach. Spowodowało to znaczne ograniczenie intensywności polowań. W latach 2021–2023 pozyskiwano te pta- ki w 1% dzierżawionych obwodów łowieckich, najczęściej jedynie 1–5 osobników, a średnie krajowe pozy- skanie w tych obwodach wynosiło ok. 400 osobników rocznie. Stanowi to zaledwie 0,1% krajowej liczebności kuropatw po okresie rozrodu, wyliczonej na podstawie wielkości ich populacji ocenionej przez ornitologów (190–270 tys. osobników; Monitoring Ptaków Polski 2023), zbliżonej do ocen szacunkowych od- notowanych w sprawozdawczości łowieckiej (246–258 tys. osobników; Monitoring Zwierząt Łownych w Polsce). Ponadto, specyfika funkcjonowania populacji kuropatw powoduje, że straty z tytułu odstrzału mają stosunkowo niewielki wpływ na ich liczebność. Wobec tego obecny poziom eksploatacji populacji tego gatunku nie może w sposób istotny przyczy- niać się do spadkowych trendów ich krajowej i lokalnej liczebności.

Poprawa sytuacji kuropatw wymaga prowadzenia działań ochronnych, odwracających lub przynajmniej ła- godzących niekorzystne zmiany środowiskowe. Działania takie powinny obejmować ograniczanie liczebności niektórych drapieżników, a także zwiększenie dostępności odpowiednich miejsc gniazdowania i schronień oraz pokarmu. Zabiegi takie są prowadzone przez myśliwych, choć niewątpliwie wymagają intensyfikacji, oparcia na wynikach monitoringu i lepszego doboru stosowanych
metod. Przy tym myśliwi wydają się jedyną grupą mogącą zrealizować to zadanie. Zatem dla zachowania i odbudowy populacji kuropatwy bez- dyskusyjne jest pozostawienie tego gatunku na liście zwierząt łownych z dotychczasowym sezonem polowań.